© VRT
In dit laatste deel van het vierluik over intrafamiliaal geweld, komt Van Mieghem tot de vaststelling dat siblinggeweld niet eens officieel bestaat als term en bovendien nauwelijks onderzocht wordt. Toch blijkt uit het weinige onderzoek dat het de meest voorkomende vorm van geweld is, als een grote blinde vlek die van binnenuit slachtoffers verzwelgt en families verscheurt.
Het is voor ouders enorm moeilijk om te accepteren dat hun kind of zelfs meerdere kinderen daders blijken. Siblinggeweld wordt ook vaak gerelativeerd en geminimaliseerd: “Zo gaat het nu eenmaal tussen broers en zussen, het hoort erbij.” Slachtoffers worden bijgevolg helemaal aan hun lot overgelaten, zowel binnen het gezin als in hun grotere sociale cirkel, bijvoorbeeld op school.
Opvallend is dat ook de slachtoffers zelf daardoor vaak een blinde vlek creëren. Eenmaal ze volwassen zijn, komt het siblinggeweld nauwelijks aan bod binnen therapie. Er is een soort onuitgesproken consensus dat geweld tussen siblings niet als problematisch wordt gepercipieerd, terwijl de gevolgen ervan even impactvol en nefast zijn als kindermishandeling door ouders naar kinderen toe.
“In deze laatste reeks van Als je eens wist wordt duidelijk aangetoond hoe trauma overgedragen wordt van generatie op generatie. Door de onmogelijkheid van ouders om de confrontatie aan te gaan met hun eigen traumatische verleden zijn ze blind voor het geweld tussen hun kinderen dat plaatsvindt onder hun ogen en niet in staat om in te grijpen. De kinderen staan er helemaal alleen voor. Dat heeft me diep geraakt, alweer.”
Als je eens wist, vanaf 15 april om 21.20 uur op VRT CANVAS en VRT MAX
Een productie van Borgerhoff & Lamberigts
