Repressie en verzet in vierde reeks The Handmaid's Tale

Daarin zien we hoe June (Elisabeth Moss) na haar gedurfde ontsnappingsactie in het derde seizoen van haar verwondingen geneest en samen met andere rebellen blijft vechten tegen de beulen van de totalitaire staat Gilead.

De risico’s die ze daarbij neemt, brengen haar opnieuw in gevaar en de strijd voor wraak en gerechtigheid dreigt haar fataal te worden.  Maar er is ook hoop in deze vierde reeks.

The Handmaid’s Tale 4: vanaf woensdag 8 december om 22.05 u. op Canvas (telkens twee afleveringen) en VRT NU.

Eerste drie seizoenen op VRT NU

Wie de eerste drie seizoenen gemist heeft of ze nog eens opnieuw wil bekijken, kan daarvoor terecht op VRT NU, waar ze vanaf 1 december integraal beschikbaar zijn. Vanaf 8 december is ook de vierde reeks meteen helemaal te bekijken via de VRT NU-app.

The Handmaid’s Tale-marathon

Wie zo lang niet wil wachten, kan met wat geluk terecht op The Handmaid’s Tale-marathon, zondag 28 november in Tour & Taxis in Brussel. Daar kan je alle afleveringen van het vierde seizoen al bekijken op groot scherm, nog voor ze op televisie te zien zijn. Tickets zijn te winnen via Canvas Instagam.

Succesverhaal

De eerste drie seizoenen van The Handmaid’s Tale waren een wereldwijd succes. De reeks, gebaseerd op het gelijknamige boek van Margaret Atwood, is een bloedstollend drama over een fundamentalistische en totalitaire maatschappij in de nabije toekomst, na de ‘Tweede Amerikaanse Burgeroorlog’. Vrouwen worden er behandeld als tweederangsburgers en een aantal van hen wordt als ‘dienstmaagden’ misbruikt voor seksuele diensten en het baren van kinderen.

De bijzonder harde en grimmige reeks werd in Amerika gelanceerd in volle #metoo-storm en werd als een vingerwijzing gezien naar de vrouwonvriendelijke politiek en het seksistische discours van Donald Trump. The Handmaid’s Tale kreeg ondertussen al meer dan 60 internationale onderscheidingen, waaronder twee Golden Globes, 11 Emmy Awards en een Bafta Award.

Klassenmaatschappij

In de vierde reeks volgen we de verdere lotgevallen van June (Elisabeth Moss) en de andere ‘dienstmaagden’, de ‘Marthas’ (werkvrouwen), hun ‘eigenaars’ en hun echtgenotes, de ‘tantes’ (opzichters) en andere handlangers van het Gilead-regime. Hoofdpersonages zijn, naast June, onder meer haar ‘eigenaar’ commandant Fred Waterford (Joseph Fiennes), diens echtgenote Serena Joy Waterford (Yvonne Strahovski), hun chauffeur Nick Blaine (Max Minghella), opzichter Aunt Lydia (Ann Dowd) en de dienstmaagden Emily (Alexis Bledel) en Moira (Samira Wiley).

De focus ligt opnieuw op de ongelijkheid tussen de aanhangers van het regime en de onderdrukte vrouwen, de wreedheid en de terreur waarmee die in stand wordt gehouden, en de moed der wanhoop waarmee sommige vrouwen zich daartegen verzetten.

Wat voorafging

Aan het einde van het derde seizoen slaagde June erin om samen met een ondergronds netwerk van Martha's en dienstmeisjes 86 kinderen uit Gilead naar het vrije Canada te smokkelen en hen zo te redden van een uitzichtloze toekomst. De Waterfords werden gearresteerd door de Canadese regering en zaten in gevangenschap. Maar June zelf werd tijdens de reddingsactie in de buik geschoten en vocht voor haar leven.

In het verzet

In het begin van de vierde reeks zien we hoe June’s lijdensweg gewoon verdergaat. Hoeveel kan een vrouw verdragen? Het antwoord komt snel: in een vluchthuis in Massachusetts schroeit haar vriendin Janine de schotwond in June's onderbuik zonder verdoving dicht met een gloeiend hete pook. Terwijl ze herstelt van haar verwonding ontdekt June dat ze zelfs op de boerderij op het platteland niet veilig is. De eigenaar, Mr. Keys, heeft een en ander te verbergen en Guards van Gilead zijn haar op het spoor.

Het is het begin van alweer een memorabele reeks vol ontberingen en confrontaties met de machthebbers van Gilead. Maar June blijft zich samen met andere rebellen verzetten, gedreven door een haat die haar soms bijna even meedogenloos maakt als haar beulen. Er lijken ook barstjes te komen in het pantser van Gilead waardoor af en toe een glimp van hoop te ontwaren is.