Deze organisaties voelden in 2022 de impact van De Warmste Week

Elk najaar zet De Warmste Week (DWW) maatschappelijke uitdagingen op de agenda in Vlaanderen. Tegelijk wil de actie ook concrete verandering zien in de samenleving. Daarom is het DWW-fonds opgericht bij de Koning Boudewijnstichting. Het DWW Fonds selecteert projecten die het volgende jaar een financieel duwtje in de rug wil geven. Onder meer deze vier projecten konden dankzij De Warmste Week uitgevoerd worden.

Impactvolle contacten tussen jonge boeren en leeftijdsgenoten

Kunnen zijn wie je bent, zo klonk de slogan van DWW in 2021. “Elke groep mensen vindt zichzelf uiteraard een belangrijke doelgroep”, vertelt Bram Van Hecke, voorzitter van de Groene Kring, de grootste overkoepelende jongerenorganisatie in de Vlaamse land- en tuinbouwsector. “Ook jonge boeren staan voor een grote uitdaging. Het is een beroep dat niet veel mensen uitoefenen, een levensstijl ook. Maar deze staat onder druk, door onder meer de maatschappij maar ook milieureglementeringen aller handen. Mochten we dankzij De Warmste Week één keer media-aandacht krijgen, waren we al blij. Maar ons project werd geselecteerd.”

Met hun voorstel wilde de organisatie een brug slaan tussen jonge boeren en hun leeftijdsgenoten. Want, die dialoog is er zelden. “Groene Kring is het grootste netwerk van jonge boeren in Vlaanderen”, zegt Bram. “Maar de dialoog met studenten hadden we nog nooit gevoerd. Daarom hebben we Rikolto - het vroegere Vredeseilanden - onder de arm genomen als partner. Hun missie draait immers om goed eten als recht voor iedereen.”

In december werden al twee sessies georganiseerd waarin telkens tien boeren en tien studenten elkaar konden ontmoeten. Ze werden uitgenodigd op een landbouwbedrijf, waar vooral de leken eerste een rondleiding kregen. Na de kennismaking werd iedereen per twee gezet, een boer en een student. Hen werd telkens een stelling voorgelegd, zoals ‘pesticiden zouden verboden moeten worden’.

“Die stelden we bewust controversieel en polariserend op. Elk om beurt mochten ze hun standpunt verdedigen, terwijl de andere niet mocht tegenspreken. Wel mocht die vragen stellen. Na tien minuten werden de rollen omgedraaid. Het zette de meningsverschillen niet alleen snel op scherp, maar het bevorderde ook het wederzijdse begrip. Het ecologische perspectief van vele jongeren zorgt soms voor wrijving met het inkomen en het perspectief van jonge boeren, maar het is niet zwart-wit. Tegen het einde van de avond kwamen zowel boeren als studenten met oplossingen op de proppen. Door te praten, kunnen we elkaar beter begrijpen. Wie nog nooit een aardappel heeft gepland, kent de moeilijkheden niet. Maar voor een boer is het ook nuttig om zo te horen wat de gevoeligheden in de samenleving zijn. Dat loonde, achteraf bleef iedereen nog gezellig iets drinken.”

Het DWW-project plantte een zaadje voor iets wat de Groene Kring en Rikolto in de toekomst breder willen uitdragen. Na Lokeren en Bierbeek volgen binnenkort nieuwe sessies in Middelkerke en Zandhoven. Op termijn hopen de organisaties wat nu op kleine schaal gebeurt, op grotere schaal te herhalen. Bram: “Het zou mooi zijn dat ons project ervoor zorgt dat er met meer nuance over boeren wordt gesproken. En dat we elkaar vinden in de ambitie om ook landbouw te verduurzamen.”

Dolgelukkig met een laptop en spraaktechnologie

Wanneer je blind of slechtziend bent, is de digitale wereld een hele uitdaging. Groei je bovendien op in kansarmoede, wordt de digitale kloof al snel nog groter. In augustus 2022 nam de Brailleliga tien jongeren op sleeptouw naar Oostende, voor een heus Technologiekamp: Braille(Kids) Connect to the World. 

Tijdens de vierdaagse werden ze ondergedompeld in de wereld van computers en technologie, met speciale aandacht voor de toegankelijkheidsinstellingen. Elk kind mocht ook een broer, zus of vriendje meebrengen, zodat ze tijdens het kamp ook hun sociale wereld konden uitbreiden. Dit allemaal dankzij DWW.

“Via onze lokale werkingen zijn we op zoek gegaan naar tien jongeren die nog geen laptop hadden”, vertelt Marie-Jeanne Nachtergaele van de Brailleliga. “Vaak missen zij zo kansen, in het onderwijs maar ook op sociaal vlak. Vooraf hebben we onderzocht welke computerprogramma’s het best op hen waren afgestemd, tijdens onze sessies werden de jongeren dan begeleid in die toegepaste technologieën. Voor blinden gaat dat om spraaktechnologie, voor slechtzienden ook over vergrotingstoepassingen op het scherm. En natuurlijk zijn er ook applicaties voor braille.” 

Verder zocht de Brailleliga uit of deze jongeren via het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap ook recht hadden op een tussenkomst in de aankoop van deze software. “Sommige kansarmen zijn bijvoorbeeld jongeren op de vlucht, die maken niet altijd aanspraak op zo’n financiële tussenkomst. Behalve de accommodatie en catering van het kamp, hebben we het geld van DWW ook gebruikt om die programma’s voor hen aan te kopen. En de laptops die ter beschikking stonden, hebben ze gekregen. Deze jongeren hebben niet alleen de week van hun leven beleefd, maar zijn ook nog eens dolgelukkig naar huis of het opvangcentrum gegaan, mét computer.”

En het project is daar niet gestopt. Marie-Jeanne: “We volgen hen op, polsen naar hun noden vandaag, helpen hen sterker te worden in digitale communicatie. Voor sommigen heeft dat een nieuwe wereld geopend. Jongeren op de vlucht die hier moederziel alleen zitten, kunnen nu plots via hun eigen laptop en het internet terug contact leggen met hun familie. Het gaat dus veel verder dan een louter Technologiekamp.”

Ontdekken wie je bent, ook al zit het thuis niet mee

Hoe kan je kwetsbare kinderen en jongeren de ruimte bieden om hun ware identiteit te ontdekken en te versterken? Dat is het uitgangspunt van de atelierwerking van Xplo vzw campus Roeselare. Ateliers hebben al even een belangrijke plaats binnen het begeleidingswerk van de organisatie, omdat ze kansen bieden om interesses aan te wakkeren en talenten te ontdekken die hen kan helpen een plekje in de wereld te vinden. Toch is dat niet altijd eenvoudig. 

“In de bijzondere jeugdzorg komen we altijd handen tekort, zeker wanneer je ietsje méér wil doen”, vertelt coördinator Jonas Verbauwhede. “We hebben permanent iemand nodig die de leefgroep draaiende houdt. Daarnaast proberen wij ook telkens iemand vrij te stellen om zulke ateliers te geven, ofwel in de leefgroep, ofwel in aparte ruimte. De jongeren die hier verblijven hebben nood aan meer dan begeleiding alleen. Ze hebben vaak al veel meegemaakt, en krijgen het soms moeilijk onder woorden waar ze tegen aan lopen. De ateliers geven hen een creatieve kans om op hun tempo en met eigen gekozen materiaal aan de slag te gaan.”

Het afgelopen jaar is er zo gestart met een hout-, bak-, knutsel- en dansatelier, maar ook een muzieklabo. Jonas: “Dankzij de steun van DWW konden we investeren in muziekinstrumenten, een financiële uitgave die we ons anders niet konden veroorloven. En we hebben een muziekinstallatie kunnen kopen, die gebruikt kan worden door het dansatelier, of bij uitbreiding elke vorm van expressie. Intussen proberen we ook de ouders in sommige ateliers te betrekken. Ook voor hen is het belangrijk om een plekje te vinden. In een bakatelier kunnen ze bijvoorbeeld aansluiten, zo hun kinderen bezig zien en vooral… samen dingen doen.”

De therapeutische werking van paarden

Ook kinderen met een beperking kunnen dromen van paardrijden. Het is niet altijd evident maar het kan, dankzij Hippofarm in Waasmunster en DWW.

Hippofarm is geen klassieke manege. En dat is de ontstaansgeschiedenis ook niet. Wanneer het tuinbouwbedrijf van André Van Uytvanck tot tweemaal toe wordt getroffen door hagelschade, besluit hij zijn domein te verbouwen tot een overdekte rijpiste. Een lokale voorziening voor mensen met een beperking vraagt of ze ook patiënten uit de instelling willen ontvangen. Het contact met paarden of zelf paard kunnen rijden, heeft immers therapeutische voordelen. En richt André in 2017 de vzw Hippofarm op.

“De kostprijs om paarden te houden, is gigantisch”, zegt hij. “We hebben zeven paarden om therapie mee te doen waarvoor we de accommodatie al hebben aangepast. Maar de werkingskosten blijven. We krijgen wel wat sponsoring, vaak van lokale zelfstandigen uit de buurt. We bieden ook erkende G-sport aan - sportbeoefening door personen met een beperking - en ook daar zijn budgetten voor. Maar da’s ingewikkeld om aan te vragen. Wanneer valt het immers onder sport en wanneer onder G-sport? Moeilijk.”

Om het jaarlijkse zomerkamp in 2022 toch te laten doorgaan, dient André een project in bij DWW. En met succes. “Daardoor konden kinderen die gepassioneerd zijn door paarden, maar gehinderd zijn door hun bespreking, toch op paardenkamp. Want het blijft een kostelijke onderneming. Voor elk kind is er één paard en één begeleider nodig. En zelfs al doen die begeleiders hun werk vrijwillig, moeten we ze toch een wettelijke vergoeding betalen. Dankzij DWW was dat opnieuw mogelijk.”