Extra Time in een extra virtueel jasje

Extra Time is de eerste live talkshow die volledig uitgezonden wordt vanuit een nieuwe, virtuele studio. Dat betekent dat het fysieke decor plaats ruilde voor een oase van groen – een green key achtergrond – die volledig virtueel wordt ingevuld. En dat gaat natuurlijk anders in zijn werk, zowel voor als achter de schermen. Projectleider Herman Monteyne licht een tipje op van de innovatieve sluier.

Gametechnologie voor virtuele live producties

In 2000 ging de VRT al aan de slag met de mogelijkheden van virtuele producties tijdens programma’s als Koppen en De Rode Loper. “Toen was dat heel arbeidsintensief en een stuk minder dynamisch. Elke camera moest we manueel op elkaar afstemmen, en de technologie stond nog niet waar die nu staat. Vandaag gaan we creatief aan de slag met nieuwe technologieën voor productievragen.”

Zo is de gamesector een enorme drijfveer geweest in de evolutie van virtuele producties. Voor een live tv-programma is het cruciaal dat de virtuele achtergronden zich zonder enige vertraging aanpassen aan de standpunten en kijkhoeken van de camera. Dat is net zo belangrijk bij games. In de filmindustrie wordt VR al jaren gebruikt, maar daar gebeuren de opnames eerst voor een green key en is er ruim tijd om de virtuele invulling achteraf in postproductie te doen. “Dankzij de game software van Unreal Engine kunnen we dat nu snel én in realtime doen. We proberen deze stap tussen de gamewereld en tv zo goed mogelijk te zetten.”

Ook binnen de VRT werd er al heel wat ervaring opgedaan bij de virtuele invulling van programma’s en het werken met Unreal, zoals tijdens de Belgian Game Awards en De Jaren Nul. Toch ging dat anders in zijn werk dan Extra Time. Bij die eerdere producties viel het op dat de achtergrond fictief is, zodat men creatief kon omspringen met elementen die je ook in games terugvindt, zoals avatars. Extra Time staat voor een andere uitdaging. “In tegenstelling tot programma’s die dichter bij de gamewereld aanleunen mogen kijkers van Extra Time niet opmerken dat het om een virtueel decor gaat. Er is een verwachting van hoe het programma er moet uitzien, en dat moeten we ook evenaren.”

Met de evolutie in technologie stegen ook de kwaliteit en verwachtingen van producties. “We stappen af van grote klassieke camera’s en spelen met Extra Time in op een trend om een nieuw productieproces te introduceren.” De nieuwe start met een nieuwe presentator zorgde ervoor dat regisseur Wim Straetmans en zijn collega’s van decor en licht het programma konden opfrissen. Ook de productie bedacht nieuwe invalshoeken en kleine aanpassingen.

Eerste live talkshow in een virtuele productie

“Anders dan voorgaande producties willen we bij Extra Time alles realiseren wat er in de voorgaande fysieke studio ook mogelijk was.” Daarvoor werd er een volledige green key studio gebouwd. Dat gebeurde in samenwerking met CK-productions en hun partners Prismax, EMG  en Eurogrip.

“Hun ervaring met virtuele producties, samen met onze ervaring in broadcasting is uniek, zeker voor een live praatprogramma als Extra Time. Die samenwerking met externe partners is nodig om op korte termijn met de opgedane ervaring dit live programma te kunnen maken. We willen het VR -aspect verder doorgronden en in de nabije toekomst het meer aanwenden voor VRT-producties.”

De lat ligt meteen hoog: sprekers rond een tafel zetten in een live programma. Gewoonlijk worden in virtuele producties mensen voor een groen scherm geplaatst, met een vaste camera ervoor. Bij Extra Time zitten alle sprekers aan een tafel en beweegt de camera rondom hen. “Dat is een stuk dynamischer en gebeurt allemaal live. Er is geen tijd of ruimte om dingen te corrigeren in postproductie.”

Hoe gaat dat dan in zijn werk? “Het virtuele decor past zich aan en volgt de bewegingen van de camera. Wat je in de achtergrond ziet op tv is het resultaat van een cameraperspectief dat zich voortdurend aanpast. Dat vergt heel wat programmatie en organisatie. We maken van elk virtueel aspect een realiteit.”

Innoveren en blijven leren

Virtuele producties vergen een andere mindset. Dat gaat niet enkel over het decor, maar ook over set dressing, make-up en belichting. Bij klassieke producties zou een decorbouwer bijvoorbeeld verschillende elementen in het decor plaatsen zodat deze perfect in beeld worden gebracht. Bij virtuele producties kan het decor met een muisklik aangepast worden in functie van de camerastandpunten, in plaats van omgekeerd. “Zou die zuil beter rechts staan? Geen probleem.”

Tegelijkertijd moet alles nauwgezet op elkaar afgestemd worden. “De producties zijn een stuk gevoeliger. Dat start natuurlijk al bij de kleur groen. Alles dat als groen herkend wordt, wordt aangepast door de software. Dat betekent alvast: geen groene kledij. Maar de groene achtergrond weerkaatst ook snel op andere oppervlaktes, zoals zweetdruppels of glazen. Ook daar moet je rekening mee houden. Zo werken we met ledverlichting, die geen warmte afgeeft en dus minder zweet veroorzaakt. Daarnaast zou het zelfs beter zijn als de sprekers iets anders drinken dan water, om een groene schemering te vermijden.”

Op termijn maakt de virtuele studio heel wat producties ook efficiënter en kosteneffectiever. Waar nieuwe decors gewoonlijk heel wat tijd vragen om te ontwikkelen, kan dat nu gebeuren met een klik op de knop. “We zijn enthousiast over deze eerste uitdaging en leren bij in elke stap. Eerst willen we vooral de beperkingen leren begrijpen. Daarna verkennen we de mogelijkheden voor toekomstige producties.”