VRT-vakman Wolfgang Maris te zien in 'De repair shop'

Vanaf maandag 29 augustus opent gastvrouw Danira Boukhriss Terkessidis de deuren van De repair shop op Eén. In dit gloednieuwe programma brengen mensen een gekoesterd voorwerp binnen dat versleten of beschadigd is, maar grote emotionele waarde heeft. Een tot op de draad versleten geboorteknuffel, een zakhorloge dat al vier generaties meegaat, een porseleinen pronkstuk dat aan diggelen viel... Geen uitdaging is te groot voor het team van De repair shop.

Misschien herken je naast Danira nog een vertrouwd gezicht in het programma: VRT-collega Wolfgang Maris. Wolfgang werkt bij de dienst Logistiek , en mag als vaste ‘repairder’ of vakman aan de slag in De repair shop. Zijn specialiteit daar is audio en mechaniek. We stelden hem tussen het werk door enkele vragen over zijn ervaringen in De repair shop en zijn grote passie: oude radio’s.

Radio?s - en zeker de oude lampenradio?s - vind ik fascinerend omdat golven in de lucht die je niet kan horen of zien.

Dag Wolfgang, vertel eens: waar werk je precies op VRT, en zullen jouw VRT-collega’s uit de lucht vallen wanneer ze jou plots zien opduiken in De repair shop? 

Ik werk als onderhoudstechnicus bij de dienst Logistiek. Concreet doe ik de eerste (vaak eenvoudige) herstellingen aan audio-, video- en lichtapparatuur die ingezet wordt in de studio’s of bij captaties. Soms ontwerp ik ook systemen om technische jobs makkelijker te maken, zoals voetsteunen bij PTZ camera’s. (PTZ staat voor pan, tilt zoom en is een camera die van op afstand aangestuurd kan worden, nvdr) 

Mijn naaste collega’s heb ik al op de hoogte gebracht dat ik in De repair shop te zien ben, maar de meesten zullen uit de lucht vallen \ud83d\ude0a Velen weten ook nog niet van mijn passie voor oude radio’s af. Fijn dat ik dat op deze manier toch kan delen.

Je bent als ‘repairder’ oftewel vakman te zien in De repair shop, waar je je bezighoudt met audio en mechaniek. En je hebt blijkbaar een echte passie voor radio’s. Hoe ben je in deze stiel gerold?

Als kleine dreumes heb ik thuis veel elektrische voorwerpen uit en weer in elkaar gestoken. Op mijn 10^e soldeerde ik al elektronische bouwkits in elkaar, zoals een radiozendertje en kleine audioversterkers. Op school heb ik mechanica gevolgd en een leercontract gedaan in brom- en motorfietsmechanica, nadien heb ik nog avondschool elektronica gevolgd. Zo’n vijftien jaar geleden werd ik ook lid van het Olens Radiomuseum en leerde daar verder de kneepjes van het vak.

Radio’s - en zeker de oude lampenradio’s - vind ik fascinerend omdat golven in de lucht die je niet kan horen of zien, door omzetting wel hoorbaar worden gemaakt. Dat met eenvoudige onderdelen en dankzij enkele natuurwetten, die onzichtbare signalen hoorbaar worden, vind ik wonderlijk. Bovendien kan je met lampenradio’s op bepaalde periodes van de dag radiostations ontvangen die gelegen zijn aan de andere kant van de wereld! Ook de samenhang tussen mechanica en elektriciteit in zo’n oude radio is fascinerend. En deze toestellen zijn zo goed gemaakt: ze werken na meer dan 70 jaar nog steeds.

Kan je in jouw VRT-job ook met jouw passie voor radio’s, audio en mechaniek bezig zijn?

Absoluut! En daar ben ik VRT ook zeer dankbaar voor, dat ze mij die kansen geven.

Heb je lang moeten nadenken voor je hebt toegezegd om op tv te komen met De repair shop?

Ik heb vrijwel meteen toegezegd. Ik weet wel hoe het er aan toe gaat achter de schermen en het leek mij wel leuk om eens voor de camera’s te komen. Bovendien wou ik tonen dat er nog mensen bestaan die deze oude materie van mechanica nog wel kennen en kunnen toepassen - zeker in deze huidige wegwerpmaatschappij.

Hoe was jouw ervaring tijdens de opnames?

In één woord: top! Het was super om mensen te ontmoeten die ook zo enthousiast zijn over niet-alledaagse herstellingen. We deelden allemaal één grote passie: mensen gelukkig maken door iets wat op het eerste zicht verloren lijkt, weer een nieuw leven te geven. Dat was een zalig gevoel.

De opnames verliepen ook heel gemoedelijk. Geen stress, en het was fijn samenwerken met de productieploeg die weet van aanpakken, en met Danira waar we op set veel plezier mee hebben gemaakt. Het moeilijkste vond ik om voor de camera iets technisch uit te leggen op een manier dat iedereen, ook wie thuis kijkt zonder kennis van elektronica en elektriciteit, het kan begrijpen. Elektriciteit hoor of zie je namelijk niet, dus het is niet altijd gemakkelijk te begrijpen.

Wat vond je het leukste aan De repair shop?

Zonder twijfel: de emoties en de blinkende ogen van de eigenaars als ze hun herstelde of gerestaureerde voorwerp terug kwamen ophalen. Dat is nu nog eens iets wat voor geen geld te koop is. \ud83d\ude09

Tot slot: welk voorwerp bezorgde je als repairder slapeloze nachten?

Iemand bracht een flipperkast van eind jaren 70 binnen, die helemaal kapot was. Die flipperkast was een van de eerste waar digitale techniek in voorkwam. Daar kende ik zelf weinig van, maar ik leer graag nieuwe dingen over oude techniek bij. Ik heb dan avonden lang online fora afgeschuimd om deze techniek toch een beetje te begrijpen. Het heeft weinig gescheeld en de flipperkast was bijna bij een professionele hersteller binnengebracht om te herstellen... Gelukkig ben ik te koppig om zomaar op te geven (lacht)! De aanhouder wint en met veel bloed, zweet en tranen is de flipperkast volledig werkend naar de eigenaar teruggekeerd. Daar ben ik heel trots op.

De repair shop: vanaf 29 augustus elke maandag om 21.30 uur te zien op Eén en via VRT MAX.