Chloë van de Klantendienst: ‘Bij een nucleaire ramp ligt het antwoord van VRT in lijn met de Vlaamse Canon’

Wat zou jij doen in het geval van een nucleaire ramp? Behalve panikeren, rantsoeneren of vluchten, natuurlijk? Volgens een klant hebben de Britten al zeker een waardevolle, vierde optie: tv-kijken.

“Dag VRT, ik vroeg me af wat er zal worden uitgezonden in het geval van een nucleaire ramp? Ik las onlangs dat het in het Verenigd Koninkrijk The Sound Of Music zou zijn, vandaar de vraag.” Zelfs als de wereld in brand staat, blijven de hills immers alive. Gewoon lekker onderuitzakken en meezingen met Maria en de Von Trapps. Want muziek troost!

Idealiter zouden VRT 1 en VRT Canvas dan overschakelen naar een breaking nieuwsuitzending en gepaste vervangprogrammatie. Toch had het me verbaasd mocht er voor dit specifieke noodgeval een alternatieve uitzending klaarliggen. Dat bevestigen ook de mensen van de eindregie.

Ooit lag de band van Urbanus-film Hector gereed als standaard vervanger. Vandaag slingeren er altijd wel wat afleveringen rond van Vlaanderen Vakantieland of Dieren in nesten, mocht men de tijd moeten vullen wanneer een sportwedstrijd bijvoorbeeld vroegtijdig afloopt. En recent nog voor de live-uitzendingen van de Kastaars en het Eurovisiesongfestival stonden een aflevering van Loslopend wild en een Kampioenen-film klaar als invaller, mocht er zich een “incident” voordoen dat die naam waardig is. Een lolbroek gaf ook nog deze suggestie: “In ieder geval als kijktip: de documentairereeks Terug naar Tsjernobyl met Jan Balliau.”

Maar ook muziek zit in het rampenaanbod, bevestigt regie. Zo kan er snel een programma met muzikale clips worden bovengehaald. In de meeste van deze aangehaalde rampenscenario’s ligt het antwoord van VRT ook in lijn met de Vlaamse Canon. De vraag blijft: wil je in het geval van een nucleaire ramp kijken naar een optreden van Niels Destadsbader? Zien we dan niet al genoeg af? (Grapje, hè Niels. Mijn jongste dochter is grote fan en ik word haast doodgebliksemd als ik ook maar iets kwalijk over jou zeg.)

Ik stel daarom het volgende voor: als het einde van de wereld nabij is, kan je nog altijd overschakelen naar BBC. En dan kunnen we samen ons lot tegemoet zingen met de woorden: “So long, farewell. Auf Wiedersehen, goodbye!”

Lackenhof am Ötscher

De afgelopen 21 dagen werd er trouwens 3.215 keer contact opgenomen met onze dienst. En deze bange tijden nopen onze kijkers en luisteraars nog meer dan anders tot onthaasting en escapisme. Deze vrouw kijkt elke zondagochtend naar Lentebeelden. “Ik vind dit zeer ontspannend, doch merk ik elke week dat er om 9u50 gestopt wordt en dat er dan 10 minuten naar een kaars moet worden gekeken. Voor u is dit misschien een domme vraag, maar de programmatie is tot 10 uur en niet 9u50.”

Bij de Klantendienst geldt de regel: er zijn geen domme vragen, tenzij het antwoord gewoon met Google te vinden is. Ik begrijp alvast de verwarring: de komende uitzending staat inderdaad geprogrammeerd om 10 uur, maar een vorige uitzending duurt niet noodzakelijk tot dat exacte moment. In dit geval: de kaars branden we zo’n tien minuten voor aanvang van de daaropvolgende eredienst. Want, die viering wordt vaak in groepsverband bekeken, zoals in rusthuizen, waar de tv al wat vroeger wordt ingeschakeld. Een kaars is dan een gepaste overgang.

Natuurlijk, als die live beelden abrupt worden afgebroken voor een stilleven van een kaars, blijft de kijker van Lentebeelden natuurlijk hangen op de cliffhanger. Zou het weer in Lackenhof am Ötscher plotsklaps omgeslagen zijn? Is het water van Terhills in Maasmechelen ineens significant gestegen? En zou er al meer volk zijn in het indoor snorkel- en duikcentrum in Beringen? Wie gaat het zeggen? Alvast niet de clericus die de eredienst voorafgaat.

Misschien zit hier wel de oplossing voor ons nucleaire vraagstuk. In geval van ramp kunnen we onze netten laten overschakelen op Lentebeelden. En zo kunnen we onderuitgezakt vanuit de zetel live zien hoe de wereld eraan toe is.

Chloë van de Klantendienst