De afgelopen 21 dagen werd er 2.622 keer contact opgenomen met onze dienst. Een mailtje trok meteen mijn aandacht, want in het onderwerp stond: “Jullie zitten met een lek”. Ik dacht – “help, niet weer” - en ben meteen op de website van een populaire krant gaan zoeken. Gelukkig was het niet het soort lek waarover achteraf parlementaire vragen worden gesteld.
Nee, het ging om een mogelijk technisch probleem in het programma Dagelijkse kost van Jeroen Meus. “Ik merkte dat uw kraan lekt. Misschien eens laten maken?” Nu kon ik moeilijk geloven dat Jeroen met sanitaire complicaties kampt. Zo oud is die keuken nu ook weer niet. Maar, als ik zelf wat google op “nieuwe kraan die lekt” kom ik op oplossingen als “ons advies is om altijd eerst te starten met de perlator van de uitloop te draaien”. En dan haak ik af.
Met andere woorden: dan zou Jeroen beter een professional laten langskomen. Een echte loodgieter, en niet zo’n exemplaar uit de onlinefilmpjes die mijn man graag bekijkt. Die komt namelijk wél snel (geen idee welke pun ik hier intended heb).
Na een snelle navraag bij de productieploeg van Dagelijkse kost blijkt men op de hoogte van het probleem. Alleen: “We weten zelf niet goed wat eraan scheelt. Sommige dagen drupt die niet, andere dagen heel veel.” Ik stop hier de analogie met de favoriete websites van mijn echtgenoot. Hoe dan ook: de sponsor van het programma zal de kraan weldra inspecteren. En daar maken we géén video van.
De BRT van Bert Crabbé
Over lekken gesproken. Er was deze week wat te doen om een video-interventie van Sporza-journalist Ruben Van Gucht in Radio2 Weekwatchers, met blote benen en een koffiekop. Sommige klagers vonden het nodig de parallel te trekken met gevallen tv-makers. Ik citeer: “Of nu beiden akkoord gaan, maakt niks uit. Die anderen zijn voor minder ontslagen.”
Wel, ja, maar nee, ja. Of beiden akkoord gaan, is de essentie van consensus. Wat iets al dan niet strafbaar maakt. Welke legale activiteiten Ruben - of Peter Vandenbempt, of mijn man godbetert - in hun vrije tijd doen, is hun zaak. Behalve die laatste, dan.
Gelukkig vallen er regelmatig ook complimenten in onze mailbox, zoals deze aan het adres van die andere Sporza-journalist Eddy Demarez. “Hierbij een pluim voor Eddy als verslaggever op het EK. Hij oogt scherpzichtig, enthousiast en getuigt van veel spelinzicht in het voetbal. Doe zo voort.” Daarom, proficiat aan Eddy met de Chloë Complimenten Wisselbeker!
Opnieuw blijven Ben Crabbé en zijn Blokken de gemoederen beroeren. Zo wil een kijker dat “Bert Crabbé ophoudt met flauw te doen” en bezigt even verder een uitdrukking met “spuigaten”. Op zo’n moment ben ik al lang blij dat Bert (sic) het deze week niet heeft gehad over “spuitgaten”. Maar er komen ook constructieve ideeën. “De reeks FC De Kampioenen wordt in de zomermaanden regelmatig heruitgezonden. Zou het niet geestig en interessant zijn om ook de beginjaren van Blokken opnieuw uit te zenden?” Geestig? Da’s een kwestie van smaak. Interessant? Dat zeker. Ik kijk nu al reikhalzend uit naar klachten over Bert Crabbé die flauw doet, “BRT” blijft zeggen en gefixeerd is op voetbal. Waar wachten we op, Frederik?
Waarom ontspringt Bram de dans?
Tot slot deze vraag van een kijker van Het weer. “Ik merkte op dat de oog make-up van Jacotte en Sabine niet gelijk waren. Had dit een specifieke reden?” Dat is een boeiend vraagstuk met verschillende startpunten.
Om te beginnen: Jacotte en Sabine werken per definitie niet op dezelfde dag. Daar bestaan dure woorden voor zoals people management, maar daar is alleen HR mee bezig. Als deze kijker dus verlangt dat de make-up van de twee weervrouwen dezelfde is, heeft deze dus minstens twee verschillende uitzendingen met elkaar vergeleken. Dit soort engagement kan ik enkel aanmoedigen, want het zegt iets over de betrokkenheid van ons publiek. Alleen, stel dat er op die twee verschillende uitzenddagen een andere visagist aan het werk was? Kan je dan exact hetzelfde resultaat krijgen? Zo ja, is dat wenselijk? Onze weervrouwen zijn hun eigen persoon, geen Harley Quinn. En ook, waarom ontspringt Bram weer de dans?
Ten tweede: misschien bedoelt de kijker dat de make-up op een specifiek moment, op een specifiek gezicht niet gelijk is. En dat dit debacle al minstens twee keer is gebeurd, bij zowel Jacotte als Sabine. Misschien ligt het dan aan de individuele smaak van een visagist die de ogen nooit gelijk schminkt. Of misschien is het een richtlijn die alle visagisten moeten volgen? Die vragen heb ik aan de betrokken afdeling doorgeven, al blijft het merkwaardig. Allicht is het een gevolg van de belichting. Of zoals een van onze weervrouwen me net WhapsApp’te: “Kunnen mensen stoppen met in te zoomen op hun tv alsjeblieft!”
Chloë van de Klantendienst
