Clips uit 1945 tot 1959

Voor de televisie van start kan gaan, moeten eerst uitzendnormen worden vastgelegd. Er ontstaat een communautair debat tussen voorstanders van het Franse systeem met 819 lijnen en het Europese systeem met 625 lijnen. Het eindigt met een "compromis a la belge", waarbij tv-toestellen beide systemen ondersteunen. Later zal bij het komst van kleurentelevisie een vergelijkbaar debat ontstaan over de standaarden PAL en SECAM. 

Op 31 oktober 1953 verschijnen de eerste beelden op de Vlaamse televisie. Een reconstructie van die eerste dag: de uitzending begint met de beroemde lapsus 'Goedenavond, dames en heren. We beginnen ons panorama met Programma: de week in beeld.' De omroepster, Irene Beval, wordt het eerste tv-gezicht van Vlaanderen. 

De NIR zet haar eerste stappen in de huiskamer van de Vlaming. Dat televisie ook voor de makers nieuw was, blijkt uit het eerste programma, dat eigenlijk een theaterstuk was,  een opname van een vertrouwd medium. Het werd live uitgezonden vanuit Studio 6 aan het Flageyplein. 

Een van de programma's die vanaf het begin van de Belgische televisie bestaat, is Panorama. Hoewel de naam onveranderd bleef, hebben vorm en inhoud door de jaren heen vaak gewisseld. In de jaren tachtig het programma zijn hoogdagen met bekroonde reportages, maar in de beginperiode was Panorama simpelweg een overzicht van de actualiteit. We zien een reportage uit 1963. 

Wist je dat de Vlaamse televisie een petekind heeft? Marleen Daenen werd geboren op 31 oktober 1953 om 20 uur, precies toen de eerste televisie-uitzendingen begonnen. Op haar vijftiende verjaardag bezocht ze het gloednieuwe omroepcentrum aan de Reyerslaan. Daar ontmoet ze onder anderen Chris Lomme, die voor een opname in prinsessenkleren gehuld was. 

Na een proefuitzending in 1953 voor de kroning van Queen Elisabeth II werd op 6 juni 1954 een bloemencorso uitgezonden via het Eurovisienetwerk. Jozef Coolsaet vertelt hoe het werkt. 

Na een kort aantal afleveringen onder de naam Vrouwenspiegel gaat in 1954 Penelope van start. Hiermee richtte het NIR zich voor de eerste keer specifiek op de vrouwelijke kijkers. Paula Semer presenteerde tips over mode, het huishouden en kinderen. 

Voor de kijker van vandaag komt de reeks conservatief over, maar in de jaren vijftig zorgde Semer een aantal keren voor grensverleggende televisie, met talloze boze kijkersbrieven tot gevolg. Zo kwamen onder andere een pleidooi voor gelijke lonen voor man en vrouw en gezinsproblemen aan bod. Over dat laatste zien we hier een fragment. 

Voor het eerst kunnen de Belgische kijkers ook via de televisie supporteren voor hun nationale voetbalelftal. De Belgische voetbalbond was voor de eigen competitie nochtans eerst niet happig om camera's in het stadion toe te laten. Ze vreesden dat de toeschouwers hierdoor thuis zouden blijven. Later bleek dat televisie de populariteit van het voetbal alleen maar ten goede kwam. We zien een fragment zonder geluid. 

Na een korte poging met De familie Bludts, brak Vlaamse fictie echt door met Schipper naast Mathilde. Omdat de eerste afleveringen live werden uitgezonden, is er weinig beeldmateriaal bewaard gebleven. In dit fragment is er veel ophef over een verdwenen 'voituurke'. 

Bob Davidse maakte zijn televisiedebuut in het eerste jeugdprogramma van de publieke omroep, en dat ging gepaard met de nodige zenuwen. Pas toen hij zijn gitaar oppakte, voelde hij zich helemaal op zijn gemak. Om een betere band met de kinderen te krijgen, werd Bob na enkele afleveringen 'Nonkel Bob' genoemd. Zo werd een icoon van de Vlaamse televisie geboren. 

Op 8 augustus 1956 brak er brand uit in de kolenmijn Le bois du Cazier bij Marcinelle. Deze ramp, waarbij 262 mensen omkwamen, werd een van de zwaarste in de Europese mijnbouwgeschiedenis. De televisie zond meteen een spoededitie van het journaal in. 

Met 100.000 of niets bracht het NIR voor het eerst een bijzonder stevige quiz op het scherm. Bob Van Bael, Tony Corsari en Pros Verbruggen wisselden elkaar af en legden de kandidaten het vuur aan de schenen over de moeilijkste onderwerpen. 

In Ten huize van gingen onder anderen Omer Grawet, professor Joos Florquin op bezoek bij Vlamingen uit de culturele en politieke wereld. In de jaren 90 zou Edward De Maesschalk en in de jaren 00 Frieda Van Wijck dit onder dezelfde programmatitel nog eens overdoen. 

Ook in 1957 keek de omroep nostalgische terug op het voorbije jaar. Hier zien we de begingeneriek van het sportjaaroverzicht, voorafgegaan door het typische aftellen naar het nieuwe jaar. 

In Vergeet niet te lezen interviewden Hubert Van Herreweghen en Raymond Herreman afwisselend vele auteurs. Vanaf 1958 krijgen ook dichters in het programma Poëzie in 625 lijnen een forum op de televisie. In dit fragment lezen ze voor uit het werk van Willem Elsschot, geassocieerd met beelden uit vervlogen tijden. 

De Expo in Brussel brengt meer zendtijd, meer programma's, meer mensen en middelen voort voor de jonge Vlaamse televisie. De Wereldtentoonstelling leidt ook tot het afschaffen van de televisieloze maandag en de zomerpauze. Voortaan kan heel Vlaanderen elke dag van de week, het hele jaar door, tv kijken. 

Niemand blijft bij het NIR in de kou staan, ook de landbouwer niet. In Voor boer en tuinder  wordt het leven op het platteland belicht. Hier zien we hoe sommige jonge boeren het moeilijk hebben om een nieuwe vrouw te vinden. Boeren waren zelden zo welbespraakt.  

Op 17 september 1959 komt Bert Leysen, de eerste directeur van de Vlaamse televisie, om in een verkeersongeval. Hiermee verliest Vlaanderen een van de pioniers van radio en televisie. Jan Boon, directeur-generaal van het NIR, is duidelijk nog steeds geraakt wanneer hij deze in memoriam uitspreekt. 

Na de Wereldtentoonstelling in Brussel 'erft' de Belgische staat het Amerikaanse paviljoen van de Expo en stelt het beschikbaar aan het NIR. De Vlaamse Televisie grijpt deze kans en zo ontstaat het Amerikaans Theater, dat vanaf oktober 1959 gebruikt wordt voor opnamen met publiek. We zien een fragment uit de talentenshow Tiens Tiens tijdens Expo 58. De huur van dit gebouw eindigt op 31 mei 2012. 

Op 2 oktober 1959 is er in België een gedeeltelijke zonsverduistering. Vanuit de sterrenwacht kondigt Armand Pien ook de volledige zonsverduistering van 1999 aan.